Thursday, June 25, 2009

*A giraffe also has a heart - - ยีราฟก็มีหัวใจ


ณ สวนสัตว์เปิดแห่งหนึ่ง..

มียีราฟน้อยตัวหนึ่ง ความสูงไม่น้อยเหมือนชื่อ
ขี้เหงา แต่ไม่ชอบความเหงา
หาเพื่อนสักตัวหนึ่ง.. น่าจะเป็นคำตอบ
เจ้ายีราฟน้อยจึงออกเดินทางสำรวจโลกใบเล็ก

มีลูกม้าตัวหนึ่ง เดินเคียงข้างม้าอีกตัวที่โตกว่า
ซุกซน สงสัย
ขายาวๆ เหมือนกัน.. แต่คอยาวๆ นั่น คืิออะไร?
เจ้าลูกม้าเขยิบเข้ามาใกล้ทีละนิด..
ทีละนิด...

"ดอกเดซี่นั่นกินไม่ได้หรอกนะ"
ลูกม้าชิงเปิดตัว ทำลายความเงียบ

เจ้าคอยาวๆ เปลี่ยนท่าจากยักแย่ยักยันก้มลงพื้น หันตามเสียง

"เปล่า เราไม่ได้หิว"
"เราชื่อ ยีราฟน้อย"

ขายาวๆ เหมือนกัน แม้ยาวไม่เท่า
แต่ก็น่าจะเข้ากันได้ล่ะนะ..
"เราชื่อ ลูกม้า"

"..เป็นเพื่อนกับเรานะ?"

เออแฮะ เจ้าลูกม้า ท่าทางจะเจอของถูกใจซะแล้ว
"เล่นเกมจ้องตากันอยู่หรอ?"
"เราชื่อ พี่ม้า"

"เราชื่อยีราฟน้อย.. เป็นเพื่อนกับเรานะ?"

พี่ม้ายิ้ม
.. แล้วถอนใจ

"เจ้ายีราฟน้อย ขอดูเกือกหน่อย มีมั้ย?"
"เกือก? คืออะไร?"

"ขอโทษนะ ขายาวๆ อย่างนี้ เกือกก็ไม่มี..
เราเป็นเพื่อนกันไม่ได้หรอก"

ยีราฟน้อยเดินคอตก
อะไรหนอคือเกือก?
เกือกจะทำให้มีเพื่อน ทำให้หายเหงา?


.......


ลูกบอลจิ๋วสีลูกกวาดกลิ้งมาชนเท้าหนูน้อยยีราฟ

"ขอโทษนะ ลูกบอลของเราเอง"

เสียงเล็กๆ ตัวเหลืองๆ แววตาเป็นมิตร
ต้องเป็นช่วยคลายเหงาได้แน่ๆ!

"ไม่เป็นไรจ้ะ"
"เราชื่อยีราฟน้อย.. เป็นเพื่อนกับเรานะ"

ลูกเจี๊ยบแหงนหน้าสุดคอ
ตัวอะไรหว่า หน้าไกลสุดกู่ มองหน้าไม่ชัดเลยเว้ย

"เธอพูดว่าอะไรนะ?"
"อ๋อ ลูกบอลมันเด้งมาค่อยไป เลยไม่เจ็บหรอ? เราไม่ได้ตั้งใจจะให้นาย หรือใครเจ็บนี่"

"ไม่ใช่ๆ เราว่า เราชื่อยีราฟน้อย"
"เราอยากเป็นเพื่อนกับเธอ"

"อ๋อออ... จะเป็นเพื่อนกับเราหรอ"
"คงไม่ได้หรอก แค่คุยแค่นี้ยังลำบากเลย"
"นายมันตัวใหญ่ยักษ์เกินไป"

ยีราฟน้อยขี้เหงา
ก้มลงมองเงาตัวเองในบ่อน้ำ
เหงากว่าเดิม...

นี่ตกลงเราเป็นยักษ์?
ยักษ์มีเพื่อนไม่ได้สินะ


........


"เฮ้... นายชื่ออะไรน่ะ"
"ถามเราเหรอ?"

ยีราฟน้อยคิ้วขมวด
แล้วก็เปลี่ยนเป็นยิ้ม

"เราชื่อจิ้งจอกนะ"
"เราชื่อยีราฟน้อย"
"นายท่าทางดีนะ เป็นเพื่อนกับเรามั้ย?"

นี่ล่ะมั้งสิ่งที่หามานาน
เจ้ายีราฟน้อยดวงตาเป็นประกาย
"ขอบใจนะ"

ยีราฟน้อยได้เพื่อนใหม่สมใจ
วันนี้จึงสดใส ไม่ยักเหงา
แต่ละวันมีเพื่อนพูดคุย
คอยชี้ชวนดูนกดูไม้
มีเพื่อนมันดีอย่างนี้นี่เอง

วันเวลาล่วงผ่าน
วันหนึ่งเจ้าจิ้งจอกหายไป
เพื่อนเรา ไปไหนหนอ?

ตริ๊งงง...
อ๊ะ มีอีเมลล์มา
จิ้งจอกคงอยากสื่อสาร

"ยีราฟน้อย เราคงไม่ไปเจอนายอีกแล้ว ถ้านายเป็นเรา นายจะเข้าใจว่าทำไม..."

วันเหงาคืนมาอีกครั้ง
นายหางฟูกว่า เราหางยาวกว่า
เราเลยเจอกันอีกไม่ได้?


........


ยีราฟน้อยนั่งถอนใจ
มือนิรนามวางบนบ่า

"เธอ ไม่สบายหรือเปล่า?"
"อืม.. เราอยากมีเพื่อนน่ะ แต่ไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับเรา"
"เราชื่อลิงน้อยนะ เราจะเป็นเพื่อนเธอเอง"
"เราชื่อยีราฟน้อย.. ขอบใจนะ"

"ยีราฟน้อย เรามีเพื่อนอีกคนจะแนะนำให้รู้จัก"
"เราชื่อกระต่ายหนุ่ม"
"เราเห็นเธอกินหญ้าทั้งวัน เราก็ชอบกินหญ้าเหมือนกัน"
"เป็นเพื่อนกับเรานะ"

ยีราฟน้อยดีใจ มีเพื่อนถึงสอง
ความเหงาจะไม่มาเยือนอีกต่อไป

ยีราฟน้อยเป็นเพื่อนที่ดีของลิงน้อย
ลิงน้อยก็เป็นเพื่อนที่ดีของยีราฟน้อย
.. อย่างคนเข้าใจหัวอกเดียวกัน

"เขาสอนเราส่งอีเมลล์ เรามันโลเทคฯ แต่เราก็พยายามเรียนรู้"
"แล้วเขาก็ใช้อีเมลส่งสารสุดท้ายถึงเรา"

เขาหางฟูกว่าเธอ เธอหางเรียวยาวกว่าเขา
เธอไม่สน ยังไงมันก็คือหาง
เธอเป็นใคร เราจำเธอไม่ได้
เจ้าลิงน้อย ไม่เคยคิด หางฟูๆ นิ่มๆ จะแหลมคม บาดเนื้อนิ่มๆ ได้เจ็บถึงเพียงนี้

"ไม่เป็นไรนะลิงน้อย ยังไงเราก็มีหางเหมือนกัน หางมันก็คือหาง"
"เราจะเป็นเพื่อนกับเธอเอง"

ยีราฟน้อยยินดีที่ได้เป็นเพื่อนกับกระต่ายหนุ่ม
กระต่ายหนุ่มก็ยินดีที่ได้เป็นเพื่อนกับยีราฟน้อย
ยีราฟน้อยเก็บหญ้านิ่มจากที่สูงฝากเพื่อนใหม่ทุกวัน
กระต่ายหนุ่มตุนหญ้าเขียวสดอุดมด้วยคลอโรฟิลด์เผื่อเพื่อนใหม่ทุกวัน
เพื่อนกันต้องอย่างนี้ล่ะ

วันคืนผ่านพ้น
กระต่ายหนุ่มเริ่มหายหน้า
เอ... เธอคงงานยุ่ง
เป็นกระต่าย ก็ต้องวิ่งแข่งกับเต่า
จะยอมเสียชื่อได้ยังไง

แต่..
นี่มันชักจะเงียบนานไปแล้วนะ!

แล้วความเหงาก็กลับมาเยือนอีกครั้ง
ลิงน้อยยังคงเป็นเพื่อนยาก
แต่เพื่อนอีกคน ไม่อาจทดแทนเพื่อนอีกคน

ยีราฟน้อยพบรูปถ่ายมากมาย
กระต่ายหนุ่มดูมีความสุข สุขยิ่งกว่าที่เคยเห็นด้วยตาตัวเอง
มีกระต่ายขาวตัวหนึ่ง แทรกอยู่ในทุกรูป
จริงสิ.. เพื่อนกินหญ้าเหมือนกัน จะสู้เพื่อนขนฟู หูยาว หางตุ้มได้ยังไง
หลังภาพหนึ่งมีข้อความ...
มันเป็นน้ำตาหยดแรกของ
ยีราฟน้อยที่ลิงน้อยเคยเห็น
"นายยังมีเรานะ"

ลิงน้อยไม่เข้าใจ
นอกจากเรา ลิงน้อยยังมีเพื่อนฝูงลิง
หากสักวันลิงฝูงนั้นต้องการลิงน้อย
สุดท้ายก็จะเหลือเพียงเรา


"รู้ไหมหลังภาพนี้ กระต่ายหนุ่มเขียนไว้ว่ายังไง"
"นายไม่เข้าใจหรอก.."


ลิงน้อยหยิบรูปสุดท้ายที่หลุดจากมือยีราฟน้อยเจ้าน้ำตา
ข้อความด้านหลังเขียนว่า...
"เราไม่ชอบเพื่อนตัวสูงกว่า"

เจ้าลิงน้อยถอนหายใจอย่างอ่อนใจ
"ยีราฟน้อยเอ้ยย.. เรื่องนี้เราคงช่วยไม่ได้จริงๆ"
"สักวันคงมีใครสักตัว มองเธอลึกเข้าไปที่หัวใจ อย่างที่เราเห็นนะ"









[note: polishing up will be done shortly...]

No comments: