*Dedicated to the upcoming rainbow - - เจ้าสาวและเสื้อกันฝน

แด่ มะเขือเทศ, (soon-to-be แตงกวา), แครอทฝอย, กะหล่ำปลีฝอย, และ ผักกาดแก้ว ....




Raindrops bang like rocks
On my windowpane
I thought they'd never stop
Never see the sun again

And I've been sleeping in
For way too long
Mmm, wake up, enough's enough
Yeah, those days are gone

I'm gonna throw out my raincoat
Mmm, I hope it's all right
Gonna go find me a rainbow
And hang it up in the sky
Blues pass me by

You left me a wreck
Just like a rusty trombone
But some things, they just sting
Enough to move you along, hey

I'm gonna throw out my raincoat
Mmm, I hope it's all right
Gonna go find me a rainbow
And hang it up in the sky
Blues pass me by
Gonna go find me a rainbow
And hang it up in the sky
Blues, oh

I'm not gonna wait around
I'm throwin' this old thing out,

I'm gonna throw out my raincoat
Mmm, I hope it's all right
Gonna go find me a rainbow
And hang it up in the sky
Blues, blues, blues pass me by

Mmm, I don't need those blues hanging around



[credit: Raincoat - Kelly Sweet]

*Dreaming up - - ตื่นมากับฉัน

เธอเดินเข้ามาต่อเติมความฝันทุกอย่าง
มันช่างมากมาย สิ่งที่เธอมีให้กัน
แต่ที่ฉันหวังจากเธอ.. ไม่ใช่สิ่งของใดๆ
ทำได้ง่ายดาย สิ่งที่ใจฉันต้องการ

แค่มีเธอใกล้ๆ ฉันนั่งจ้องตาให้ฉันฝัน
เพียงแค่นั้นได้หรือเปล่า
ต่อจากวันนี้ไป แค่อยากจะเห็นเธอ

หลับไปกับฉัน (ทุกๆ คืนให้เธออยู่เคียงข้างฉัน)
ตื่นมากับฉัน (เช้าขึ้นมาเห็นเธออยู่ใกล้ๆ ฉัน)
แบ่งปันสุขทุกข์ร่วมกัน ไม่ว่าวันไหน
หลับตาก็ฝัน (ขอซุกตัวขอไออุ่นเธอเท่านั้น)
ตื่นมากับฉัน (ขอฉันพอให้ได้อุ่นใจทุกวัน)
ให้เป็นอย่างนี้ทุกวัน…จะได้ไหมเธอ

ดาวเดือนจากฟ้า ต่อให้ดูสวยเท่าไหร่
มันก็ไกลไป ไม่ใช่ที่ฉันต้องการ

แค่มีเธอใกล้ๆ ฉันนั่งจ้องตาให้ฉันฝัน
เพียงแค่นั้นได้หรือเปล่า
ต่อจากวันนี้ไป แค่อยากจะเห็นเธอ

หลับไปกับฉัน (ทุกๆ คืนให้เธออยู่เคียงข้างฉัน)
ตื่นมากับฉัน (เช้าขึ้นมาเห็นเธออยู่ใกล้ๆ ฉัน)
แบ่งปันสุขทุกข์ร่วมกัน ไม่ว่าวันไหน
หลับตาก็ฝัน (ขอซุกตัวขอไออุ่นเธอเท่านั้น)
ตื่นมากับฉัน (ขอฉันพอให้ได้อุ่นใจทุกวัน)
ให้เป็นอย่างนี้ทุกวัน…จะได้ไหมเธอ


คงไม่มีอะไร คงไม่มีอะไรแล้วที่ต้องการ
เพียงแค่รักเท่านั้น ให้ได้ไหมเธอ

มันไม่มีอะไร มันไม่มีอะไรแล้วที่จำเป็น
แค่เธอจริงใจห่วงใยดูแล...ก็พอแล้ว


[credit: หลับไปกับฉัน ตื่นมากับฉัน - นัท มีเรีย]

*I'm officially 29 & I'm moving on - - ฉันเดินต่อไป

Yes, I am officially getting one whole year older after passing 12:00 AM of December 12th, 2008. Isn't it kind of strange that we add one year to our age when only a few minutes passing *a day*? Anyway, if anyone ask me how old I am now, I would no longer waste any seconds hesitating what number should I pick and will immediately answer, "I am 29" after all.

Any special things did I do on my birthday? Yup. But if you are expecting a hearing of some wild parties, I would say sorry to let you down. Although some friends did ask me whether I would like to celebrate with them in quite such places as exotic restaurants or clubs with live music, I would have never been happier to go with them last year, this year I opted for a *private moment* with my best friend.

Of course, I am not saying that the only thing I think of on my birthday is friends, I also think of myself and my family too. So I did have moments with family - hugging dad and mom and talking at midnight, when the day was turning to December 12th; ตักบาตร-ing in the morning with dad; and spending the whole afternoon in a informative and experiential talk session organized by BBL with dad.

After hours, dad went right home to take a rest, I drove to Central Rama III as appointed with Jean. Unsurprisingly, driving through rush hour traffic did not irritate me due to the matter of fact that I was having quite an appreciating moment with the moon. Yes, the moon. I put the radio on and heard of another lunar phenomenon, apart from the smiling face on the other day. OK, it was not really a world-stunning kind of phenomenon. It was just that the moon moved to quite a position that was very close to the earth, therefore we could witness an unusual huge version of the moon. So, I looked up to the sky and I saw this glowing yellow full moon, with the lucid rabbit silhouette clearer than ever. And be happy ^^

Another thing I heard from the radio was a new movie in the cinema, "Happy Birthday". I saw a poster on the other day and thought it was a Japanese movie. I was wrong. It is Thai one, a making by Phongpat Wachirabanchong, starring Ananda Everingham. Official showtime will start next week, but some special rounds would be arranged after 8PM today. Wow, isn't it cool to watch this particular movie "Happy Birthday" on my birthday? 5555

So it turned out that I spent my birthday evening with Jean on dinner, the movie, and giving her a ride home. [Reflection on the context of the movie will be discussed in another journal.] As simple as that. But I must say this is pretty much special to me. What special is that, for one, I had a secret mission with Jean months ago and specifically marked my birthday as a milestone. As time passed, things passed, I would like to *finish* the mission by meeting with Jean, reflecting on what happened, and moving on.

As we arrived at front of Jean's place, she did not get out off the car right away but simply stayed inside and finished our conversation, as we always did. And who knows her speaking unintentionally made my day! So here is what she said, she was aware of some evidence of growing up in me. And as we have been friends for, count it, 15 years [oh my God, we ARE old!!], noone would be more qualified for such comments. Yes, she saw I did pass some sort of learning process and consequently revealed some kind of maturity. Well, my dear friend, I know I am not that mature. I just learned and eventually gathered up with the new motto. Be mature at the right time, be young at the right time. Do not live your life boring. That's it.

Before this very expression, the only preception of myself was that I saw myself, over the past 12 months in particular, some growing knowledge & logical thinking towards such certain issues which never really mattered to me as gold trading, stock trading, oil prices, economic crisis, in-depth politics and so on. Her saying basically brought me to a manifestation that oh so I did grow up, as what a 29-year-old is supposed to be! And this very implication beats all kinds of greetings for the day, besides my parents' wishes though!!

Jean, I can tell my story somewhat inspires you, but you may not know that your consequential impression does inspire me back too, even more! Thank you for the best *intangible* birthday gift I have ever gotten for this new age of mine!

For the *secret mission*, this would not have been complete without sinking in the whole happening in private. The night of my birthday was perfect for that ritual.

Here is the result...

*It* does not really matter to me any more. I would not do anything, yet let everything goes as it is. However, I do not regret for anything, nor feel like taking anything back. All have been done as it should be. I will not judge, nor expect, or anything. Instead, I would like to thank whatever brought this to me for memorable moments and lessons, as I always thought whenever things happened to me. I am what I am right now because everything, both good and bad, came to me and I have been learning along the way.

Thank you, thank me, thank my birthday.
:-)








[credit: Happy Birthday - Michel Camilo]

*Restless heart - - พักให้พอ

ช่วงวันนั้นของเดือนนี่มันเนื๊อยเหนื่อยเนอะ
ทำอะไรนิดอะไรหน่อย ก็เพลี๊ยเพลีย
อะไรกระทบนิดกระทบหน่อย ก็เจ๊บเจ็บ

เหนื่อย ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ ... 3 วันยังไม่ได้พักนิ่งๆ
ไม่เจียมตัว ไปนู่นนี่นั่น แทดๆๆๆ
รู้สึกตัว หันกลับมาอีกที
อ้าว... วันจันทร์อีกแล้วหรอ?
ฮือๆ ยังไม่ทันได้ appreciate moment of weekend เลย Y_Y

เอาเถอะ...
เหนื่อยนัก นอนพักคืนนึงก็หาย

นอนคืนวันอาทิตย์ ตื่นมายังไม่หายเพลีย ง่วงไปทั้งวันจันทร์
ไม่เป็นไร ก็ฝืนๆ ทำงานได้จนหมดวัน
พักยังไม่พอ ก็นอนพักมันต่ออีกคืน
เดี๋ยววันอังคาร วันพุธ ไม่ก็ชนศุกร์อีกที
สักวันก็ต้องหายเหนื่อย

แค่เหนื่อยกาย จะไปกลัวอะไรหนักหนา
อาม่าบอกแม่ไว้ กะอีกแค่เหนื่อย อย่าไปกลัวมัน
ต่อให้เหนื่อยยังไง นอนพัก ตื่นมาก็หาย


เห้อ...
แต่ไอ้ *เหนื่อยใจ* นี่สิ
ต้องนอน *พัก* กี่คืน.. ถึงจะหาย?





When I fall in love it will be forever
Or I'll never fall in love
In a restless world like this is
Love is ended before its begun
And too many moonlight kisses
Seem to cool in the warmth of the sun

When I give my heart it will be completely
Or I'll never give my heart
And the moment I can feel that you feel that way too
Is when I fall in love with you.

And the moment I can feel that you feel that way too
Is when I fall in love with you.


[credit: When I Fall in Love - Nat King Cole]

*More than words - - ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว

ก่อนเราจะพูดอะไรออกมาสักคำ ใช้เวลากลั่นกรองผ่านสมองสั้นยาวแค่ไหน
เคยสังเกตตัวเองมั้ยคะ?

1-2 เดือน
เรียนรู้ความหมายของคำแรกที่พ่อแม่สอน และพูดออกมาในที่สุด "มะ!"

15 นาที
ยืนบิดตัวเป็นเกลียว สมองหมุนตื้อเมื่อครูบอกให้พูดหน้าชั้น ก่อนที่เสียงปลายสั่นๆ จะหลุดออกมาจากปาก "สวัสดีคุณครูและเพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคน.."

7 นาที
เดินขาแทบขวิด ท่ามกลางเสียงปรบมือเกรียวกราว มือไม้เย็นเฉียบกำไมโครโฟนแน่นจนเกือบจะเป็นเนื้อเดียวกันกับมือ เสียงหวีดหอนของไมค์หยุดเสียงปรบมือ คำแรกดังออกมาจากลำโพงมุมเวที "เพลงจงรักค่ะ.."

1 นาที
หลังต่อสู้กับผีเสื้อที่บินแตกกระเจิงอยู่ในท้อง ปากอ้าค้างโดยไม่รู้ตัว ตาสบตาคู่เบื้องหน้าที่จ้องรอคอย "เอ่อ...ขอไปด้วยคนได้มั้ยคะ?"

หรือ ...เพียงเศษเสี้ยววินาที
สวนกลับหลังหน้าสะบัดไปตามแรงมือ ตัวสั่นโยนโดยความสะเทือนใจ "ไปให้พ้น!!!"


ก่อนที่คำพูดอะไรจะออกจากปากของเรา มีเพียงเรากับพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเราคิดอะไรอยู่
จะคิด จินตนาการ วางแผน วาดฝัน คาดการณ์ ประเมินผล ใดๆ
ใครเลยจะล่วงรู้
ใครเลยจะทำอะไรเราได้
ถ้าเราเพียงแค่คิด แต่ไม่ได้ทำ
.. ก็เท่ากับไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

หากแม้เพียงคำน้อยนิดหลุดพ้นจากริมฝีปากของเราไป
ใครก็ตามที่ได้ยิน ย่อมรับเข้าสู่กระบวนการประเมินผล
พูดสิ่งใด คนย่อมเข้าใจไปตามนั้น
คำพูดสื่อถึงเจตนา ความคิด สันนิษฐาน สัญญา การยอมรับ
บ่งบอกให้ผู้ฟังได้รับรู้ และเข้าใจว่าเป็นไปดังที่พูด
พูดไปแล้วทำตามที่พูด .. จัดได้ว่าเป็นคนจริง พูดคำไหนคำนั้น
แต่หากไม่ทำตามนั้นเล่า
... คงไม่พ้นถูกตราหน้าว่าเป็นคนผิดคำพูด ไม่รักษาสัญญา
ไม่มีทางพลิกกลับเป็นความหมายที่ดีได้แน่

แม่ฉันสอนเอาไว้
"ก่อนพูด เราเป็นนายคำพูด หลังพูด คำพูดเป็นนายเรา"
จริงแท้ และแน่นอนที่สุด

ฉันรับฟังคำสอนของแม่ ใช้สติปัญญาพิจารณา และรับไว้ในสามัญสำนึก
ฉันสามารถพูดได้เต็มปากว่า ฉันเป็นคนรักษาคำพูดอย่างยิ่งยวด
หากฉันไม่มั่นใจว่าจะทำได้อย่างที่พูด ฉันจะไม่พูดมันออกไป
หรือพูดออกไป โดยเน้นว่าความเป็นไปได้ที่จะทำได้สำเร็จตามที่พูดนั้นมีมากน้อยเพียงไร
และเมื่อฉันรักษาคำพูด ฉันจึง *หวัง* ว่าคนที่ฉันพูดคุยคบหาในชีวิตประจำวันจะเป็นเช่นนั้นด้วย
เปล่า.. ฉันไม่ได้บอกว่าฉันจะจับให้มั่นคั้นให้ตาย เพื่อให้คนใดคนหนึ่งรักษาคำอย่างที่พูดเอาไว้
หรือต่อว่าอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเมื่อใครไม่รักษาสัญญา

เหมือนที่ใครเคยพูดไว้..
เมื่อ *หวัง* .. ผลลัพธ์ก็มีเพียง 2 ทาง
.. ผิดหวัง หรือ สมหวัง

เมื่อใครก็ตามพูดอะไรเอาไว้
ฉันรับฟัง จำไว้ในหัวใจ และเฝ้ามอง รอคอย
ไม่เว้าวอน พร่ำบ่น ต่อว่า จิกถาม ว่าเมื่อไรจะทำตามที่พูด
.. แต่ฉันจะรอคอย ด้วยความอดทน
และเมื่อใครคนนั้น *ลืม* สิ่งที่ตัวเองได้พูดไปแล้ว
ปฏิกิริยาของฉันจะเป็นอย่างไร
ใช่แล้ว .. ฉันผิดหวัง

ผิดหวังแล้วทำยังไงต่อ?

โทษตัวเอง ที่รอคอยการกระทำจากคำพูดที่ผู้พูดเห็นเป็นเพียงลมปากแผ่วเบา
ทำความเข้าใจ อ๋อ.. เรามันเข้าใจผิดไปเอง คนพูดไม่ได้ใส่ใจกับอะไรอย่างนั้นเลย
เสียใจ ที่เลือกหวังกับผิดคน ผิดเวลา
ปรับใจ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็จงทำใจให้เคยชิน จะได้ไม่หลงไป *หวัง* อีก
และหากเหตุการณ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่ากับคนใดคนหนึ่ง
.. ฉันจะเรียนรู้ที่จะ เลิก *หวัง*

ดูน่าเศร้าไปหน่อยใช่ไหม?

จงระวังคำพูดเอาไว้..
อย่าพูดอะไรออกไป โดยที่เราไม่ได้หมายความตามนั้นจริงๆ
ใครจะรู้ ว่าผู้ฟังตั้งใจฟังสารนั้นมากน้อยแค่ไหน ยึดถือคำมั่นเป็นสัญญาขนาดไหน
และคุณอาจไม่รู้ ว่าคำพูดนั้นส่งผลกับผู้ฟังสาหัสเพียงใด
.. หรือแม้แต่ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง




Saying I love you
Is not the words I want to hear from you
It's not that I want you
Not to say, but if you only knew
How easy it would be to show me how you feel
More than words is all you have to do to make it real
Then you wouldn't have to say that you love me
'Cos I'd already know

What would you do if my heart was torn in two
More than words to show you feel
That your love for me is real
What would you say if I took those words away
Then you couldn't make things new
Just by saying I love you

More than words

Now I've tried to talk to you and make you understand
All you have to do is close your eyes
And just reach out your hands and touch me
Hold me close don't ever let me go
More than words is all I ever needed you to show
Then you wouldn't have to say that you love me
'Cos I'd already know

What would you do if my heart was torn in two
More than words to show you feel
That your love for me is real
What would you say if I took those words away
Then you couldn't make things new
Just by saying I love you

More than words


[credit: More Than Words - Eric Clapton]

*Sign of attraction - - แรงดึงดูดใจ

I have been keeping record quite a while and therefore could not help remain curious WHY, among those who come and go, most guys I met in the past fall into the same category - *shopping* around. Married guys. With kids. Occupied ones. Arrogant and gorgeous, yet playing around guys. Good-looking ones with double/triple/or more dating. New faces, same story.

Why so?

Now I really wonder if it is parts of my body language, words of mine in conversations, or noticeable signs that I have unintentionally delivered to ones I talked to? Why have I attracted such guys? Don't I look serious enough? Do I look like a girl who just love to play around and have fun?

Is it me who mistakenly draw attentions or *something* would like to give me lessons, strengthen my horizons, or basically send ones merely to kill my time until it is the right time for *the one*??

I always believe that I have been behaving well as being raised up in this warm, full of love family. My parents always support my academic path along the way and I value the importance of education and lifetime learning. I thus believe that I am well educated to an extent to justify what is right and wrong. Additionally, I was raised, taught and learned from family and experiences in a sense that living with good thoughts would bring along good people and happenings. Although I pursued my Master's in the U.S. and have been consuming lots of American as well as other western entertainment, when it comes to manners towards other genders and the so-called sensitive sexual issues, I am open to an extent, yet at the same time relatively conservative.

After experiencing quite a number of such kind of guys, I came up with this rule: I am NOT into good-looking guys, especially those who are super self-centered and perceived not to lose any games. The reason behind is that I do not want to be the guys' pet, stupidly fighting with all the girls in town and ending up with nothing but blaming on my own fool. My experiences taught me that those *gorgeous look* comes with a perspective. Such guys have been getting whatever they want all the way through and therefore confident enough that they can win every game. No offense. Whether my perception is correct or not does not really matter, I just stay away to make sure I will not involve any of such unpleasant situations. I do not want to hear of anyone commenting on me as oh that girl well she is bugging me, or oh you know she is desperately chasing me around and I am so annoyed... blah blah blah...

Well, what I can complain. As some said, the more you dislike such and such, the more possibility such and such come to you.

AND I JUST FINISHED *ANOTHER* CASE OF SUCH -"-


Anyway, only God knows why I have stuck in this undesirable maze. What I can do is to live my life according to my beliefs and values, to stay as far as possible away to such inauspicious circumstances. Lastly, keep my fingers crossed until *something" up there considers it is the time to hand me *the one*. [blink blink]


......

UPDATE :: 06-12-08, 12:04am

Well well well, now I AM confused. As written above "I just finished *another* case of such", now I must confess that I am not really sure of that. Whether finish or not finish yet is one thing, whether it is correctly categorized *the case* of *such* is another! Now I do not know where I am in the case, or whether it is the case. Only time will tell. Let's see how the story goes...

Anyway, what I am sure right now is that the rule is still valid - I am NOT into good-looking guys, especially those who are super self-centered and perceived not to lose any games. BUT the more you dislike such and such, the more possibility such and such come to you. Well well well, I'd better stop here, before getting even more confused!!

*Time is up - - ได้เวลาลืมตาตื่น

ธันวาคมของฉันเดินทางมาถึงได้เพียงไม่กี่วัน ก็ทำหน้าที่ของมันอย่างไม่รอช้า
ตื่นแล้ว ฉันตื่นแล้ว
หลับฝันหวานมาได้ 2 เดือนเศษ
แต่ได้เวลาแล้ว ฉันตื่นแล้ว

ฝันอันแสนหวาน..
ถึงไม่หวานที่สุดที่เคยได้ฝัน แต่ก็เป็นฝันที่อยากฝันที่สุดตลอดมา
และไม่แม้แต่คิดว่าจะได้ฝัน
แต่ก็นะ..
ฝันก็คือฝัน ได้เวลาตื่น ก็ต้องออกจากฝัน
วันสุดท้ายของพฤศจิกายน นาฬิกาปลุกก็ทำงาน
วันแรกของธันวาคม ฉันก็เริ่มงัวเงีย
..แล้วตื่นเต็มตาในคืนวันถัดมา

.. ลืมตาตื่นมาพบกับธันวาคมของฉัน

เพื่อนคนหนึ่งเคยบอกไว้
ดาวเปลี่ยนทิศ ชีวิตเปลี่ยนทาง
ทำเป็นหัวเราะไป แอบจริงเหมือนกันนะเนี่ย!

เอาล่ะ..
ตื่นแล้ว ก็ดีแล้ว
ได้เวลาใช้ชีวิตอย่างเต็มที่กับเดือนที่รักของฉัน


I would like to end this entry with my best friend ever's quote,
"Be happy. If you can't be naturally happy, be unnaturally happy!"
She must be proud of me, as I am doing it!!!

:-)

ยอมให้เธอแล้ว จะไม่รั้งบอกเธอไม่ให้ไป
เข้าใจแล้วว่ารักเราไม่เหมือนเก่า
ยอมกลับไปเหงา ไม่มีเราอย่างเดิมข้างๆกาย
ได้แต่ทำใจและรับความเปลี่ยนแปลง

ไม่อาจจะรักกันต่อไป ถึงวันจากลา
หมดเวลาแล้วที่มีให้กันต่อจากวันนี้
จบวันที่สองเราต่างมี ที่เคยผ่านมา
หมดเวลาแล้ว ถึงเวลาแล้ว หมดแล้วจริงๆ

คงไม่มีแล้วช่วงเวลาที่ดีที่ซึ้งใจ
เข้าใจแล้ว ว่าถึงวันต้องช้ำใจ
ทนสักแค่ไหน ก็ยังไม่เคยจะเพียงพอ
ให้เรามีวันที่มีกันต่อไป

ไม่อาจจะรักกันต่อไป ถึงวันจากลา
หมดเวลาแล้วที่มีให้กันต่อจากวันนี้
จบวันที่สองเราต่างมี ที่เคยผ่านมา
หมดเวลาแล้ว ถึงเวลาแล้ว หมดแล้วจริงๆ

หมดเวลาแล้วที่ฉันมีเธอ จบแล้วใช่มั้ย

คนๆนี้ที่ปวดใจ ทำอย่างไรก็หมดทาง
ทุ่มเททุกอย่างก็ไม่มากพอจะเปลี่ยนใจเธอ
ต้องทนเห็นเธอจากไปทำอย่างไรก็หมดทาง
ทุ่มเททุกอย่างต้องมาถึงวันที่ไม่มีเธอ

[credit: หมดเวลา - ETC]

*My December comes with a smile - - ยิ้มกันเถอะ

ตื่นตระหนก กดดัน ตึงเครียด เศร้าโศก โกรธเคือง
หลากความรู้สึกตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา
บรรยากาศบ้านเรายามนี้ดั่งกราฟดิ่งลงเหว

แต่แล้ว เมื่อธันวาคมของฉันมาถึง
แม้ท้องฟ้าก็ยังยิ้มได้...

*เบื้องบน*ต้องการบอกอะไรบางอย่างกับพวกเราใช่ไหม?
ต่อให้อะไรต่างๆ รอบกายจะเลวร้ายเพียงใด
หากเรายิ้ม ทุกอย่างก็จะดีขึ้น...

นี่ล่ะ รอยยิ้มแห่งธันวาคมของฉัน

[credit: AP* - Canon 400D, Canon EFS 17-55mm IS lens, F/5.0, ISO100, RAW, 25-sec exposure, remote shutter release]

Smile though your heart is aching
Smile even though it's breaking
When there are clouds in the sky, you'll get by
If you smile through your fear and sorrow
Smile and maybe tomorrow
Youll see the sun come shining through for you

Light up your face with gladness
Hide every trace of sadness
Although a tear may be ever so near
That's the time you must keep on trying
Smile, what's the use of crying?
You'll find that life is still worthwhile
If you just smile

That's the time you must keep on trying
Smile, what's the use of crying?
You'll find that life is still worthwhile
If you just smile


ยิ้มเถอะนะ
รักกันเถอะนะ

...คนไทย



[credit: Smile - Nat King Cole]